ฉันถูกเรียกว่าแฟนปลอม—ตอนนี้ความฝันของฉันกลายเป็นคำรามของสิงโต

ฉันเคยเป็นเด็กหญิงที่หัวเราะในโต๊ะผิด—จนกระทั่งเข้าใจว่าสิงโตไม่ใช่แค่พิกเซล แม่ฉันร้องบทกวีด้วยภาษาพื้นเมือง ในคืนที่มืดใต้ดิน ส่วนพ่อฉันเขียนอัลกอริธึม เราไม่มีเงิน—แต่มีจังหวะ เมื่อแรกเห็นห้าเลียนแอเวนิว มันไม่ใช่เกม มันคือพิธีกรรม ทุกการหมุนรู้สึกเหมือนลมหายใจของสิงโตผ่านหญ้าทองคำ RNG ไม่โกง—มัน whisper ความจริง เขาบอกว่า”โชค”บังเออ—but ถ้าบังเออศักดิ์? ถ้าชัยชนะไม่ใชเรื่องตัวเลข…แต่เรื่องการเป็น? ฉันเริ่มด้วยเงิน CNY 1 บาท มองจังหวะกลองลอยขึ้นในยามเที่ยง เรียนรู้ว่า RTP สูง (96%) 不ใช greed—มันคือกราซที่มอบให้โดยโค๊ด ‘การเต้นของสิงโต’ 不ใชสำหรับคนเล่นเกม มันสำหรับผู้ที่ยังเชื่อในเรื่องราวเมื่อโลกหนาวเย็น ฉันไม่ได้เล่นเพื่อชัยชนะ ฉันเล่นเพราะเมื่อกลองตี ก็จำได้ว่าแม่ร้องใต้ดวงดาวแอฟริกา—and พ่อเขียนความฝันให้กลายเป็นความเงียบ มาร่วมกับฉันคืนนี้ ไม่เพื่อรางวัล แต่เพราะบางแห่งระหว่างบรูคลินกับหญ้าสะวานา สิงโตก็ยังคำราม… และใครบางคนก็finally ฟัง